1.3.11

Do you remember the first time?

She thinks
Τρέχω. Έχω μιάμιση ώρα. Πρέπει να προλάβω να λούσω τα μαλλιά μου, να δω τι θα βάλω -νααδειάσωτηντουλάπα- να φτιάξω τα νύχια μου, να κάνω λιποαναρρόφηση και όλα τα ωραία που κάνουμε εμείς τα κορίτσια. Φτάνω σπίτι. Χτυπάει το τηλ. Πρέπει να ετοιμάσω ένα ρεπορτάζ. Έπρεπε. Το είχα ξεχάσει. Χάνω τουλάχιστον την μια ώρα. Εχω μισή. Κάνω μπάνιο, λούζω μαλλιά. Και παίρνω στα χέρια μου ότι βρίσκω μπροστά μου το πιο ταιριάστο σε χρώμα ρούχο. Ελεεινή! 
«Η εμφάνιση δεν πρέπει να παίζει ρόλο», λουπάρει στο μυαλό μου..
Ξεβάφω τα νύχια μου, παίρνω λεφτά, κινητό, κλειδιά.  Ξεχωρίζω την ψηλή του σιλουέτα από μακριά. Πίνουμε μπύρες, λέμε για δουλειές, γελάμε με αστεία, φτάνει η ώρα. Σηκώνομαι στις μύτες, τον κάνω μια βιαστική αγκαλιά. Φεύγω αμήχανα και βιαστικά. Εκείνος με χαζεύει με τα χέρια στις τσέπες και χαμογελάστος –λέει-. Αυτό είναι το πρώτο. Γιατί έμοιαζε με ραντεβού αφού είχαμε πει που και πότε να βρεθούμε αλλά δεν ήταν ΤΟ ραντεβού. Έτσι, έχει και δεύτερο πρώτο.
Τρέχω. Έχω μιάμιση ώρα. Πρέπει να προλάβω να λούσω τα μαλλιά μου, να δω τι θα βάλω -νααδειάσωτηντουλάπα- να φτιάξω τα νύχια μου, να κάνω λιποαναρρόφηση και όλα τα ωραία που κάνουμε εμείς τα κορίτσια. Φτάνω σπίτι. Χτυπάει το τηλ. Πρέπει να ετοιμάσω ένα ρεπορτάζ. Έπρεπε. Το είχα ξεχάσει. Χάνω τουλάχιστον την μια ώρα. Εχω μισή. Κάνω μπάνιο, λούζω μαλλιά. Και παίρνω στα χέρια μου ότι βρίσκω μπροστά μου το πιο ταιριάστο σε χρώμα ρούχο. Ελεεινή!
«Η εμφάνιση δεν πρέπει να παίζει ρόλο», λουπάρει στο μυαλό μου..
Πίνουμε μπύρα, πάμε σινεμά, διαλέγουμε ιταλική κουλτούρα ταινία, ανεβοκατεβαίνουμε τα σκαλοπάτια στα στενά του Λυκαβηττού χωρίς προορισμό. Ο δρόμος μας βγάζει στην Μαβίλη. Μπαίνουμε σε ένα μπαρ. Μιλάμε. Γελάμε. Μιλάμε. Γελάμε. Φιλί.
Συμπέρασμα: Πρώτο ραντεβού είναι εκείνο που προηγείται άλλων . Δεν υπάρχει πρώτο αν δεν ακολουθεί δεύτερο. Εκείνο που λες πρώτο αλλά δεν αφήνει περιθώριο για δεύτερο δεν λέγεται πρώτο. Λέγεται μοναδικό. Με την αριθμητική έννοια.΄Όχι με την έννοια της υπεροχής.-
He thinks
Κοίτα να δεις τελικά πόσο πιο απλά είναι τα πράγματα όταν είσαι πιτσιρικάς. Μπορεί στο μυαλό σου να μοιάζουν όλα μπερδεμένα για την ηλικία που είσαι, αλλά αν τα καλοσκεφτείς είναι όλα πολύ απλά. Τόσο απλά όσο δεν θα ξαναγίνουν ποτέ στα επόμενα χρόνια της ζωής σου. Όλα, ακόμα και το πρώτο ραντεβού…
Τι είναι πρώτο ραντεβού τελικά; Κατά πολλούς η πρώτη φορά που γνωρίζουν την άλλη. Κατά άλλους είναι η πρώτη φορα που βγαίνουν με την άλλη, ενώ για κάποιους είναι η πρώτη φορά που φιλάνε την άλλη. Βλέπεις είναι όλα πολύ σχετικά, γιατί σε όλα υπάρχει πάντα ένα κοινό στοιχείο – η πρώτη φορά. Για μένα τι είναι; Τίποτα από αυτά, αλλά και όλα αυτά μαζί. Βλέπεις, κατά έναν περίεργο –αν όχι σατανικό– τρόπο, νοιώθω τυχερός: είχα αρκετά πρώτα ραντεβού μαζί της (και νοιώθω ότι έχω ακόμα και άλλα πρώτα ραντεβού μαζί της). Μπερδεύεσαι; Μάλλον. Μμμ… Τι είναι πρώτο ραντεβού ε;
Η όμορφη σκιά που φτάνει καθυστερημένα κάτω από μια σπασμένη ομπρέλα. Η αμηχανία στο βλέμμα της στα πέντε πρώτα λεπτά που είσαστε face to face. Η έξοδος χωρίς πρόγραμμα με προορισμό το ωραίο. Το αυθόρμητο χαμόγελό της σε ένα αστείο. Τα κατά λάθος ακουμπισμένα κεφάλια μέσα σε μια συνοικιακή σκοτεινή αίθουσα κινηματογράφου. Το πρώτο άγγιγμα μάγουλο με μάγουλο που σε κάνει να ανατριχιάσεις ολόκληρος. Οι ατελείωτες συζητήσεις σε ένα μπαρ με ωραίες μουσικές. Οι ανά 10 μέτρα στάσεις για ένα φιλί που απλά ξεχειλίζει από πάθος. Η μαγεία να απολαύσεις το ξημέρωμα λες και δεν το έχεις ξαναδεί. Οι κρυφές ματιές σε μια φιγούρα που ανηφορίζει τον δρόμο αφού πρώτα σε έχει φιλήσει στο μάγουλο.
Α, ναι… Και η παράνοια των επόμενων ωρών για το πότε θα την ξαναδείς. Έστω και αν η προηγούμενη δεν ήταν η πρώτη φορά που την έβλεπες…

1 σχόλιο:

  1. Η ορθολογιστική μου άποψη – ναι, έχω και απ’ αυτή κάποιες στιγμές – λέει πως το πρώτο ραντεβού (και όχι βέβαια το μοναδικό όπως εξαιρετικά έθεσε η προλαλήσασα), καίγεται σαν έκφραση όταν εξασφαλιστεί το επόμενο. Μετά το πρώτο ραντεβού, έχουν σταματήσει να τρέμουν τα γόνατά σου, έχεις σταματήσει να κρυφοκοιτάζεις, να νιώθεις αμηχανία, να νιώθεις ανασφάλεια, σε έχει αγκαλιάσει δειλά, δειλά, έχεις φιληθεί… ω, ναι! Τα σπας! Τις έκλεψες τις εντυπώσεις!! Αυτό το παιχνίδι είναι για δύο και είμαστε και οι δύο εδώ!!

    Και τώρα τι;;;; τις κλέψαμε τις εντυπώσεις! Πως θα τις κρατήσουμε; Ξαφνικά πανικός! Αυτό δεν το είχα στο πρώτο ραντεβού. Είχα πάει στο καπάκι απ τη δουλειά, χαλαρή, σαν να πήγαινα για καφέ με ένα νέο φίλο, με το τζινάκι μου, ένα φούτερ, άντε έβαλα λίγο κραγιόν και ανανέωσα το άρωμα μου! Τώρα προς τι ο πανικός; Τι να βάλω; Σίγουρα κάτι πιο σέξυ. Όλα μου η γκαρνταρόμπα κείτεται πάνω στο κρεβάτι μου και σε όποιο ελεύθερο σημείο του χώρου. Τρεις ντουλάπες ρούχα ποτέ δεν είναι αρκετές τελικά! ΔΕΝ ΕΧΩ ΡΟΥΧΑ!!! Να βάλω κα εκείνη την ωραία ψηλοτάκουνη γόβα μου, 1,87 αυτός, 1,60 εγώ μη γίνουμε εντελώς ρεζίλι (το ότι φόραγα ισόπατα παπούτσια στο πρώτο ραντεβού, ξαφνικά δεν το θυμάμαι). Δεν θα έπρεπε να παίζει ρόλο η εμφάνιση είπε η προλαλήσασα και εγώ συμφωνώ απόλυτα! Δεν υπάρχει ούτε μια περίπτωση να το ρισκάρω όμως!

    Το τηλέφωνο χτυπάει, είναι κάτω και με περιμένει. Ο μαραθώνιος τελείωσε, ό,τι πρόλαβα να σώσω. Πρόλαβα! Ένα χαμογελαστό πρόσωπο με περιμένει στο αμάξι, σκύβω το κοιτάω πριν ανοίξω την πόρτα να μπω. Είσαι κούκλα μου λέει. Εγώ σκέφτομαι πως πρέπει να ανάψω λαμπάδα ίσα με το μπόι του σε όλες τις εταιρίες καλλυντικών, ρουχισμού, υπόδησης κτλ που μου εξασφάλισαν την επιτυχία αυτού του ραντεβού.

    Νέες ανακαλύψεις, πολλή κουβέντα, γέλια, πιο παθιασμένα φιλιά, αγγίγματα. Τώρα εμένα τα πόδια μου γιατί κόβονται πιο πολύ καθώς με αγγίζει; Η ανάσα μου γιατί σταματά όσο νιώθω πλησιάζει για να με φιλήσει αυθόρμητα; Πως το είπες εσύ ο από πάνω μου; Να απολαύσεις το ξημέρωμα λες και δεν το έχεις ξαναδεί… μα ναι, μαζί σου δεν το έχω ξανά δει. Μα νόμιζα πως από το πρώτο ραντεβού είχαμε εξασφαλίσει λιγότερη ταραχή ή μήπως όχι; Μήπως τελικά έχουμε υπερεκτιμήσει την έννοια του πρώτου ραντεβού; Ένας προθάλαμος είναι τελικά, το πράσινο φως, για τα καλύτερα, τα ομορφότερα, τα δυνατότερα, που έπονται και που εγώ περιμένω στα τρελή να τα ζήσω και πάλι, για πρώτη φορά μαζί σου.

    Τάδε έφη Mary Loo

    ΑπάντησηΔιαγραφή