Office thoughts

She thinks

Περπατάς για το γραφείο και αναρωτιέσαι που πας με την βροχή για δουλειά ενώ θα έπρεπε να είσαι τυλιγμένη με κουβέρτα στον καναπέ, να πίνεις αρωματικά τσαγάκια, να τρως σοκολάτα και να κάνεις μαραθώνιους ασπρόμαυρων ταινιών. Σε άλλη περίπτωση, περπατάς προς το γραφείο, ο ήλιος σε τυφλώνει, θέλεις να βγάλεις το μπουφάν σου και στο στενό του γραφείο να πας προς Σύνταγμα.

Σε όλες τις περιπτώσεις απλά δεν θες να πας στο γραφείο. Εκτός αν…

Εκτός αν και εκείνος είναι στο γραφείο του. Αν πρέπει να είναι στο γραφείο και δεν μπορεί να δει ασπρόμαυρες ταινίες μαζί σου, αν δεν γίνεται να βρεθείτε την ίδια βροχερή μέρα στον ίδιο καναπέ. Αν δεν μπορεί να έρθει μαζί σου στο Σύνταγμα βόλτα. Οπότε πάτε όλοι στο γραφείο σας.

Και μιλάτε από το gmail, στήνετε το blog σας, κάνετε συζητήσεις για κύτταρα με αυτοκτονικές τάσεις.

Στην δική μας περίπτωση τα πράγματα μοιάζουν τέλεια, τουλάχιστον αυτή την εποχή. Δεν είμαστε executives. Δεν μπαινοβγαίνουμε σε meetings. Δεν πήζουμε στα deadlines. Μιλάμε στο gmail, στήνουμε το παιδί-blog, κάνουμε συζητήσεις για κύτταρα που δεν έχουν καμία ελπίδα.

Όταν εκείνος δείχνει online αλλά αργεί να μου απαντήσει περνάνε 1500 σκέψεις από το μυαλό μου. Και ας είναι για 5 λεπτά. Όταν μου λέει «πάω να πάρω καφέ» αναρωτιέμαι αν βαρέθηκε το chat μας και απλά θέλει να τα πει και με κανέναν άλλο. Αναρωτιέμαι τι έχει στο ατελιέ και τι στο καλό λέει τόσες ώρες στο διαφημιστικό. Το χειρότερο μου είναι όταν μου λέει «βγήκα σε meeting» και εννοεί ότι είναι στο Use. Τον πνίγεις ή δεν τον πνίγεις;

Όμως έχω πιάσει πολλές φορές τον εαυτό μου να ακουμπάει στην πλάτη της μαύρης καρέκλας του γραφείου, να μασουλάει το καπάκι του στυλό, να χαζεύει έξω και να σκέφτεται ιδέες για σινεμά, εκθέσεις, βόλτες. Να χαμογελάει για την προηγούμενη νύχτα, την μουσική που εκείνος της μαθαίνει, για τα ισπανικά που θα ξεκινήσουν, για τα πρωινά ξυπνήματα, τα ταιριαστά top5.

Έχω πιάσει πολλές φορές τον εαυτό μου να είναι μουτρωμένος για το τελευταίο καβγαδάκι.

Έχω πυρετό και μου ζήτησες να γράψουμε για τις σκέψεις στο γραφείο. Ενώ είμαι στο γραφείο μου και εσύ στο δικό σου. Και έξω έχει ήλιο. Και είναι Παρασκευή. Απλά θέλω να έρθει η ώρα να σε δω. Αυτό.

He thinks

Office thoughts; Τι αστεία ατάκα θα έμοιαζε αυτή πριν από λίγο καιρό. Όχι για πολλούς λόγους, απλά δεν υπήρχε ο χρόνος για πολλές «εξωσχολικές» σκέψεις, πέρα από deadline, διορθώσεις, μακέτες, κείμενα, τυπογραφία και ότι άλλο χρειάζεται για να βγει στην ώρα του –και καλό συμπληρώνω εγώ– ένα έντυπο. Α, και επειδή δεν υπήρχε αυτή…

Αλλά κοίτα που μια αλλαγή μπορεί να φέρει πολλές… αλλαγές! Ή για την ακρίβεια κοίτα που μια κακή αλλαγή (βλέπε οικονομική κρίση) μπορεί να φέρει πολλές… καλές αλλαγές. Όπως το άνοιγμα των σκέψεών σου. Σκέψεις που ούτε καν τις είχες φανταστεί, αλλά πλέον μοιάζουν απαραίτητες στην καθημερινότητά σου. Κάτι σαν εθισμός!  

Σκέψεις για το πόσο όμορφο ήταν το σημερινό πρωινό ξύπνημα, που δεν είχε άγχος αλλά μόνο μια (άντε δύο, καλά τρεις) ζεστή αγκαλιά. Σκέψεις γιατί αργεί να φτάσει στη δουλειά της και δεν είναι online στο gmail να μιλήσουμε και αρχίζει να μου λείπει. Σκέψεις για το πώς μπορώ να την κάνω πιο γρήγορα από το γραφείο μου, ώστε να την δω μια ώρα πιο νωρίς. Σκέψεις για το αν μιλάει παράλληλα και με άλλους στο chat, όσο μιλάει και μαζί μου (ναι, περνάνε και αυτά από το μυαλό όταν αργεί να απαντήσει). Σκέψεις για το τι θα έχει όρεξη να κάνουμε απόψε – σινεμά, μπαρ, άραγμα σπίτι, οι δύο μας ή με φίλους; Σκέψεις αν με βαρεθεί γρήγορα. Σκέψεις για βόλτες στην ηλιόλουστη Αθήνα, με μια φωτογραφική μηχανή, ξαφνικές εμπνεύσεις και γέλια. Σκέψεις με σχέδια – σχέδια για να προλάβουμε να κάνουμε πολλά πράγματα. Σκέψεις με πολλές δόσεις από μικρές παράνοιες. Σκέψεις για το πως η ευτυχία τελικά υπάρχει εκεί που δεν το περιμένεις. Σκέψεις για ένα ωραίο top5. Σκέψεις για μια απόδραση μαζί της ακόμα και για ένα σαββατοκύριακο. Σκέψεις με το πιο ωραίο φιλί μέσα. Σκέψεις για το όσο περίεργη κι αν είναι η ζωή μου ξαφνικά, μπορώ να χαμογελάω χαρούμενα. Σκέψεις-μαντεψιές για το τι μπορεί να σκέφτεται τώρα. Σκέψεις-απέχθειας με τους χαζούς τσακωμούς. Σκέψεις-περιέργιας για το τι μπορεί να έχει γράψει από πάνω στο post. Σκέψεις-ταξίδια του μυαλού για την πρώτη μέρα που είδα το πρόσωπο της το πρωί. Σκέψεις-στοιχήματα για το που μπορεί να φτάσει αυτό.

Σκέψεις σιγουριάς ότι θέλω τελικά να πάει μακριά αυτό…